Konjunktiv II des Verbs ansinnen
Hilfsverb: habenschwaches Verbtrennbar: an
Die Konjunktiv II Formen von ansinnen lauten: ich sänne an, du sänn(e)st an, er/sie/es sänne an, wir sännen an, ihr sänn(e)t an, Sie/sie sännen an. Die Vorsilbe „an-“ ist trennbar und steht im Konjunktiv Präteritum Formen getrennt vom Verbstamm.
Konjunktiv II des Verbs ansinnen
ich | sänne an |
du | sänn(e)st an |
er/sie/es | sänne an |
wir | sännen an |
ihr | sänn(e)t an |
Sie/sie | sännen an |