Präsens des Verbs ansinnen
Hilfsverb: habenschwaches Verbtrennbar: an
Die Präsensformen von ansinnen lauten: ich sinne an, du sinnst an, er/sie/es sinnt an, wir sinnen an, ihr sinnt an, Sie/sie sinnen an. Die Vorsilbe „an-“ ist trennbar und steht im Präsens getrennt vom Verbstamm.
Indikativ Präsens des Verbs ansinnen
ich | sinne an |
du | sinnst an |
er/sie/es | sinnt an |
wir | sinnen an |
ihr | sinnt an |
Sie/sie | sinnen an |