Präsens des Verbs anpachten
Hilfsverb: habenschwaches Verbtrennbar: an
Die Imperativformen (Befehlsformen) von anpachten lauten: pacht (du) an | pachte (du) an, pachten wir an, pachtet (ihr) an, pachten Sie an. Die Vorsilbe „an-“ ist trennbar. In der 2. Person Singular wird das Personalpronomen üblicherweise weggelassen.
Imperativ des Verbs anpachten
pacht (du) an pachte (du) an |
pachten wir an |
pachtet (ihr) an |
pachten Sie an |